ΙΜΙΑ 1996-2009

Σήμερα εορταζουν οι τρεις επιφανείς άγιοι και θεολόγοι της χριστιανικής θρησκείας, προστάτες των γραμμάτων και των μαθητών, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Βασίλειος ο Μέγας και ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός.Όμως είναι και η μαύρη επέτειος των Ιμίων του 1996.
Χ. Καραθανάσης, Ε. Γιαλοψός, Π. Βλαχάκος είναι το έμψυχο τίμημα που πλήρωσε η Ελλάδα.
Είναι μεν ελληνικό έδαφος τα Ίμια, αλλά δεν μπορούμε να τα επισκεφθούμε επειδή θα δημιουργήσει κρίση η Τουρκία!
Είναι μεν ελληνικό έδαφος, αλλά είναι εξωτερική πολιτική να αναρτούμε ελληνικές σημαίες εκεί! (συγγνώμη όταν αναρτούμε ελληνικές σημαίες στα μπαλκόνια μας, εντάσσεται και αυτό στην εξωτερική πολιτική;)
Είναι μεν ελληνικό έδαφος, αλλά φοβόμαστε μήπως οι Τούρκοι συλλάβουν Έλληνα πολίτη σε ελληνικό έδαφος! Μήπως τελικά δεν θέλουν τα ΜΜΕ να πιστεύουμε ότι τα Ίμια είναι ελληνικό έδαφος; Μήπως επειδή η Τουρκία θεωρεί ότι είναι γκρίζα ζώνη, εμείς θα πρέπει να το αποδεχθούμε αναντίρρητα;
Φθάσαμε έτσι σήμερα στο γεγονός οπλισμένα τουρκικά μαχητικα να πετούν 150 μέτρα πάνω από ελληνικό έδαφος,να παραβιάζουν σε καθημερινή βάση δεκάδες φορές τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο,να αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου,να παρενοχλουν ακόμα και πολιτικά αεροσκάφη σε καθημερινά τους δρομολόγια, να πετούν πάνω από νησιά όπου την προηγουμένη βρέθηκε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, κοκ.
Νομίζω ότι το κλίμα που επικρατεί, ολοένα και περισσότερο, στη χώρα μας είναι η πλήρης υποταγή στον νταή Τούρκο.
Καλλιεργείται απίστευτο κλίμα ηττοπάθειας στην ελληνική κοινωνία, απροκάλυπτα πλέον. Από σχολικά βιβλία, από σαπουνόπερες, από τα πανεπιστήμια, από ιδρύματα πολιτικής, από τον τύπο, από παντού!
Τέλος, πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι στην κορύφωση της κρίσης των Ιμίων κάποιοι ψιθύρισαν: “...Εμείς δεν θυσιάζουμε τα παιδιά μας για κάτι βράχους... και να κλάψουνε οι μανούλες...”

Λάθος σύντροφοι!

Και στα βουνά της Πίνδου το 1940 τα παιδιά της Ελλάδας θυσιάστηκαν για λίγους βράχους και κλάψανε οι μανούλες... Δόξασαν όμως την πατρίδα και τίμησαν τις παραδόσεις του έθνους μας». (Αποσπασμα από το βιβλίο «Αιγαίο: Η μακροχρόνια διαμάχη και ο ρόλος των Αμερικάνων»Ν.Κουρής)
Κάπου διάβασα ότι έθνος που ξεχνάει την ιστορία του είναι αναγκασμένο να την ξαναζήσει.Εμείς άραγε είμαστε έτοιμοι για αυτό το ενδεχόμενο;